Rozdział 2.

  Rozpakowałam już wszystkie rzeczy. Usiadłam na brzegu łóżka- Będzie dobrze- pomyślałam.

Jesteś tego pewna, Zoe?

      Udałam się do łazienki by wziąć długą kąpiel. Tak, teraz tego potrzebowałam. 

Wychodząc z wanny otarłam swoje ciało puchowym ręcznikiem i owinęłam się nim. Wyciągnęłam z garderoby czarne rurki i biały top.

-Ładnie Ci w tym ręczniki- usłyszałam męski głos i podskoczyłam ze strachu. Odwróciłam się i ujrzałam przy drzwiach mulata opierającego się jedną ręką o futrynę. 

-Nikt nie nauczył Cię pukać? - spytałam zirytowana.

-Ojej, przepraszam. Wystraszyłem Cię?- zapytał sarkastycznie.- Miałem Ci przypomnieć, że kolacja będzie gotowa za pięc minut.- mówił z zadziornym uśmiechem na twarzy. 

-To nie zmienia faktu, że powinieneś zapukać.

-Wybacz.- Zaśmiał się i jeszcze raz spojrzał na mnie przygryzając przy tym dolną wargę.

Spiorunowałam go wzrokiem i wyszedł zamykając za sobą drzwi. 

-Frajer.- mruknęłam.

-Słyszałem! - usłyszałam głos dobiegający z korytarza.

Przebrałam się szybko i poszłam do kuchni.

-Gdzie jest mój ojciec?- spytałam siadając przy stole. 

-Steve kazał Cię przeprosić, musiał jechać coś załatwić.- Wyjaśnił Liam.

-Jesteś skazana na nasze towarzystwo!- zaśmiał się złowieszczo Louis.

-To co, idziemy?- zapytał Harry po skończonej kolacji.

-Jasne.-uśmiechnęłam się, sięgnęłam po jeansową kurtkę  i wyszliśmy bez słowa.

Chłopak opowiadał mi o śmiesznych wpadkach zespołu. Bez przerwy się śmieliśmy co doprowadzało moje policzki do bólu.

Idąc przez park zauważyłam mały, drewniany mostek przy niewielkim jeziorze. Od razu skierowałam się w jego stronę i usiadłam na brzegu mostu krzyżując przy tym nogi. 

-Muszę przyznać, że pierwszy raz widzę to miejsce.- powiedział siadając obok mnie.- I jest świetne, tak tu cicho i spokojnie.- zaczął swój monolog.- Niech to miejsce będzie naszą tajemnicą.- puścił do mnie oko i uśmiechnął się przez co na jego twarzy pojawiły się urocze dołeczki.

-Gdzie wy byliście ?- zerwał się Liam gdy tylko weszliśmy do domu.

-Tu i tam.- odpowiedział Harry a ja się zaśmiałam i poszłam do swojego pokoju.

Wzięłam szybki prysznic. Ułożyłam się wygodnie na łóżku, wzięłam swój telefon do ręki i napisałam wiadomość do przyjaciółki :

"Tu jest świetnie. Brakuje tylko Ciebie. Tęskni. xx Zoe."

 

      Obudziły mnie promienie słońca wpadające przez okno do mojego pokoju.

Sięgnęłam po telefon by sprawdzić godzinę. Na wyświetlaczu ujrzałam jedną nową wiadomość :

"Ja też, nawet nie wiesz jak bardzo. W następnym tygodniu będę w Londynie to wpadnę na chwilę. xx Elle."

Zeszłam na dół z uśmiechem na twarzy i ujrzałam w kuchni ojca robiącego tosty.

-Dzień dobry- przywitałam się i usiadłam przy stole. 

-Oooo widzę że humor dopisuje.-postawił przede mną talerz z jedzeniem.

-Za tydzień w końcu zobaczę Elle.

-"W końcu" ? Przecież jeszcze wczoraj rano się z nią widziałaś- zaśmiał się a ja tylko wzruszyłam ramionami- Na długo przyjeżdża?

-Na kilka godzin.

-A nie może zostać na cały weekend? Są przecież wolne pokoje.- zaproponował ojciec a ja zaczęłam skakać z radości jak małe dziecko.

- - - - - - - - - - - - - - - 

Kolejne rozdziały będą o wiele ciekawsze. Wiecie jak to jest na początku ;) 

Od trzeciego rozdziału zaczyna się już coś dziać.

Mam nadzieję, że Was nie zanudzam ;) 

Czytasz?- Zostaw komentarz. To tylko chwila ;)

To do następnego piątku ;D